Review van Tawantinsuyu: The Inca Empire

In Tawantinsuyu, The Inca Empire ga je een pyramide afdalen. Je gaat werkers neerzetten op de verschillende terrassen van de pyramide en die leveren je acties op. Met die acties kun je onder andere grondstoffen verkrijgen, tapijten weven, goden aanbidden en veroveringen organiseren in 4 regio’s. Wie dit het beste doet, verdient de meeste punten en wordt de volgende Sapa Inca.

David Turczi is de auteur van het spel. Hij heeft ook meegewerkt aan de meeste andere spellen met een moeilijke naam die met een T beginnen zoals Teotihuacan, Tekhenu en iets minder recent Anachrony en Trickerion. Kortom de man houdt van een stevig spel. Daar word je zeker niet in teleurgesteld!

Tawantinsuyu kun je spelen met 1-4 spelers, duurt 60-120 minuten en is speelbaar vanaf 14 jaar. Ons eerste spel duurde met 2 spelers 2 uur en 45 minuten zonder uitleg. Als je het spel eenmaal een stukje beter kent, zal de tijd echt wel in de buurt komen.

Het openen van de doos onthult een groot speelbord met in het midden de tempel. In de hoeken bevinden zich de regio’s waar je kunt veroveren. Verder is er een tempelspoor aanwezig, een dorp, een bos met nomaden en een begraafplaats voor overleden krijgers.

Verder bevat de doos (schrik niet!) productiegebouwen, tapijten, standbeelden, steen, mais, aardappelen, goud, werkers in 5 kleuren, godkaarten, legerkaarten en per speler een hogepriester, veroveringsschijven en 5 trappen. Ook is er een kaart per speler waar de acties op beschreven. Deze is goed opgesteld en veel gebruikt in ons spel. Veel, dat is het en dat schrok ons een beetje af in het begin. Maar als je eenmaal een beetje doorhebt hoe het gaat, dan loopt het best goed door.

Spelverloop

In Tawantinsuyu speel je om beurten met de klok mee 1 spelbeurt. Je kunt daarbij kiezen uit 2 acties:

• Je plaatst een werker. Dat doe je door een godkaart te spelen of een goud
• Je kiest 2 overige acties namelijk je beweegt de hogepriester 1 of 2 plaatsen, je gaat bidden, je gaat trainen of je gaat rekruteren.

Een derde vrije keus is dat je altijd op elk moment legerkaarten mag inwisselen om aan grondstoffen te komen. Verder mag je aan het einde van elke beurt werkers rekruteren maar je mag er aan het einde van je beurt maximaal 2 hebben. Eitje toch!

Met het plaatsen van de werker kun je een aantal acties doen. Meestal 1 of 2, af en toe 3 of 4 en heel zelden 5 of meer. Die acties worden door icoontjes op het bord aangegeven en leveren grondstoffen waarmee je trappen of productiegebouwen kunt bouwen. Ook kun je kleden kopen om een tapijt te maken. Dit heeft allemaal tot doel om punten te verzamelen.

Als je geen werker plaatst, heb je dus 2 overige acties. De hogepriester loopt over de top van de pyramide en kan zo 5 acties voor alle spelers vrijspelen. Tevens komt hij dan in een ander gedeelte van het bord te staan. Ook kun je nog bidden waarmee je godkaarten vrijspeelt, trainen waarmee je legerkaarten krijgt of een nomade uit het bos rekruteren.

Aan het einde van je beurt kun je werkers uit het dorp halen. Als het dorp leeg is, vindt er een festival plaats en na het 3^e festival, doe je de eindtelling.

Conclusie

WOW! Dat is het eerste dat er moet staan. Een puzzel waarbij je vaak net iets tekort komt, die in het begin even stroef op gang komt om te kijken hoe het nu precies werkt maar die dan heerlijk wegspeelt. Soms zit je best even te wachten op je medespeler omdat het naarmate het spel vordert, echt lastiger wordt om te kijken wat nu de beste actie voor jou is.

Wat in ons spel erg leuk uitkwam, was dat we allebei een hele andere tactiek kozen. Ik koos voor de tapijten en de bijbehorende eindtelling score terwijl mijn tegenstander koos voor directe punten in het spel. Ik stond gedurende het spel dus steeds achter maar met de eindtelling kwamen we gelijk uit! De tiebreaker (grondstoffen) gaf mij net de overwinning.

Het spel speelt heerlijk weg. Sommige beurten weet je meteen wat je wilt, in andere beurten is het even puzzelen. Mijn vorige review was over Bonfire. Je kunt de spellen best vergelijken maar ik vond Tawantinsuyu echt veel beter en vloeiender spelen. Eigenlijk eenzelfde gevoel dat ikzelf had bij Clans of Caledonia.

Het spelmateriaal is goed uitgevoerd, mooie stevige tegels, goeie meeples. Het spelregelboek is degelijk en goed opgebouwd. Het is vrij fors maar daardoor vind je ook wel de vragen erin terug. Ook zitten er een aantal bladzijdes in met uitleg van de symbolen.

Voor de liefhebber van een pittiger spel is dit zeker een aanrader.

Enige minpuntje dat ik kan noemen: de naam van dit spel is niet uit te spreken en ook breek je elke keer je vingers als je het moet tikken.