Review van The Castles of Tuscany

Ik vertrek. Niet uit dit leuke reviewers collectief hoor, maar ik bedoel het tv-programma ‘Ik vertrek’.
Mensen die naar het buitenland verhuizen en daar een nieuwe start maken gevolgd door een cameracrew.
Ik moest eraan denken toen we de boardgame the Castels of Tuscany speelden. En niet vanwege de verhuizingen en het drama die de mensen meemaken of de cameracrew, maar gewoon een stukje grond en daar dan een winstgevend stukje van maken en dat dan in de prachtige omgeving van Toscane. Me ne vado

Het spel

Voor je ligt een enorme leeuwenkop als deurklopper, deze bevat de puntentelling, 2 sporen. Je bent in dit spel een adellijke familie met grond in het Toscane van de 15e eeuw en het is de bedoeling om dat stukje grond zo goed mogelijk te vullen. Elke stukje grond dat je creëert geeft extraatjes die je weer kan gebruiken om weer andere extraatjes te krijgen. Daarmee moet je uiteindelijk meer punten dan de andere Toscaanse families die mee doen met dit spel verkrijgen. Je kan het met 2 spelers spelen maar ook met 3 of 4.

Het spel draait om het creëren van stukjes grond en hieraan zijn natuurlijk regels verbonden. In je beurt mag je of 3 regiokaarten trekken (deze heb je nodig om stukjes grond te kopen), of een stukje grond reserveren, of een stukje grond plaatsen in jouw gebied. Er zijn 8 verschillende gebieden waar je uit kan kiezen en daarvan liggen er steeds 8 klaar in een soort markt die steeds weer wordt aangevuld door de spelers die 3 stapels daarvan hebben liggen. Als 1 van de 3 stapels van een speler op is eindigt de ronde en worden de punten van het ene spoor overgezet op de tweede spoor wat uiteindelijk de eindtelling wordt.

De sfeer

The Castles of Tuscany is kleurrijk maar overzichtelijk en ook al is het vooral het leggen van tegels, het voelt aan als een race. Niet op tijd maar door strijd. Dat komt, denk ik, door het ronde scorebord en dat als je als eerste iets af hebt of gevuld hebt extra punten krijgt. Dus je blijft de andere spelers in de gaten houden. Omdat de zogenaamde markt niet altijd het type grond heeft dat je op dat moment nodig hebt of dat je niet de juiste kaartjes in handen hebt om grond te kunnen kopen, voelt het als een race of als deelname aan ik vertrek waar er nog wat problemen zijn bij vergunningen of een lekkend dak.

De regels zijn niet al te moeilijk (helaas nog niet in het Nederlands) er zijn een hoop onderdelen maar deze zet je snel klaar en je kan starten met een spelletje dat ongeveer een uurtje duurt. Wij zijn blij verrast door dit spelletje. Na elke potje wilden we gelijk nog een keer spelen en dat is een goed teken. Stefan Feld is de bedenker en het wordt uitgegeven door Ravensburger.