Review van De Legenden van Andor – De Eeuwige Kou

Van alle coöperatieve spellen die wij tot nu toe gespeeld hebben, vinden we dat Andor er met kop en schouders bovenuit steekt. Je wordt echt meegezogen in het verhaal, en niet onbelangrijk: spannend tot het einde.

Na onze eerste kennismaking met Andor mochten we nu een nieuwe variant reviewen: De legenden van Andor- De Eeuwige Kou. En 1 ding is zeker, het spel ziet er behoorlijk koud uit 🥶 Het spel speelt zich af in een tijdperk vòòr de eerdere editie. In 4 legendes ga je met elkaar Andor bevrijden van de eeuwige kou die als een deken over Andor ligt. Je komt daardoor in aanraking met verschillende monsters en vijanden. De één sterker dan de ander. Elke legende heeft zo weer zijn uitdaging.

Laten we eens gaan kijken wat dit spel ons brengt… Het spel is net als zijn voorganger bedacht en ook geïllustreerd door Michael Menzel. Je kunt deze variant van Andor spelen met 2-4 spelers vanaf 10 jaar in ongeveer 60-90 minuten. Beter is het om er gewoon een avond voor uit te trekken, want coöperatieve spellen lenen zich voor veel en lang overleg, of misschien ligt het aan ons.

In grote lijnen zijn de regels hetzelfde als het eerste spel. Bijvoorbeeld hoe het spel klaargelegd wordt en hoe de legendes behandeld worden. Ook de manier van aanvallen is hetzelfde en hoe een dag in het spel verloopt. En net zoals de eerdere versie kun je vrijwel direct spelen want het spel legt zichzelf stapje voor stapje uit. Dit vinden we altijd enorm prettig want je hoeft je niet door een heel boekwerk te worstelen maar je kunt eigenlijk meteen gaan spelen. Dit zie je bijvoorbeeld ook terug in het coöperatieve spel Robin Hood, jaja ook van Michael Menzel. We staan in deze review van Andor – De eeuwige kou vooral even stil bij de verschillen of wat er in dit spel anders gaat.

Wat meteen opvalt is de (kartonnen) insert voor alle onderdelen. Eén groot pluspunt dus. Het speelbord is net zo groot maar uiteraard vol met sneeuw en ijs. Ook de karakters zijn bijna hetzelfde, de boogschutter is vervangen door de wachter van het vuur. Dit spel heeft een legende minder. Dat is wel jammer, want de eerste legende is eigenlijk een opstartlegende en dan heb je er nog maar 3 over. De monsters en vijanden zijn uiteraard wel anders, zo moet je het hier opnemen tegen bijvoorbeeld pelstrollen, steppenbuffels, maar de eindbazen zijn natuurlijk Shron, Myrk, Tuhavar of de slang Takota. maar met welke je te maken krijgt, dat is een verrassing.

Maar behalve je eigen groep van dappere vechters kun je in dit spel ook hulp krijgen van Tranuk of de vleervos, dit kan wel eens handig zijn. Zo zorgt Tranuk voor 2 extra krachtpunten in een gevecht en met de vleervos mag je een sneeuwfiche omdraaien of je tegenstander dobbelt met 1 dobbelsteen minder. De mistfiches zijn hier vervangen door ijs en sneeuwfiches en kunnen er zomaar voor zorgen dat alle spelers weggeblazen worden naar een aangrenzend veld. Soms komt dit goed uit, maar soms ook niet. En net zoals je zelf ook voorzichtig over het ijs loopt, zo moet je hier met de ijsfiches ook voorzichtig lopen en als je er geweest bent is het ijs blijkbaar zo zwak dat hier niet nog iemand overheen mag lopen, pech dus, of goed je route uitstippelen.

Onze mening

Zoals we al zeiden zijn we wel fan van Andor. Je stapt echt in de sfeer en het is spannend tot de laatste stap en keuze. In veel gevallen lukt het niet een legende in 1 keer uit te spelen, dan probeer je het gewoon nog een keer. Andor heeft een heerlijk groot bord, dus dat vraagt tegelijkertijd ook om een grote tafel. Nadeeltje vinden we dat het veel werk is om alles klaar te zetten en na afloop weer op te ruimen.

Heb je nog geen Andor spel en twijfel je misschien of je deze moet aanschaffen of de eerste versie? Dat is inderdaad een lastige keuze. De eeuwige kou is een fantastische versie waar je veel plezier uit zal halen. Een voordeel van de eerste versie is dat die een legende meer heeft. Plus inmiddels al verschillende uitbreidingen. Dus mocht je de smaak te pakken hebben dan kun je met die eerste versie voorlopig vooruit. En hoogstwaarschijnlijk komen die uitbreidingen ook voor De eeuwige kou, maar daar moeten we nu nog even op wachten.